شعر طنز : مژده وام

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

وندران لحظه خوش مژده وامم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شبی را که به سر گشت غم دربه دری

هاتفی گفت دگر دوره عسرت بگذشت

چون که بیدار شد از خواب گران خفته بخت

خیز از جا و برو تا بستانی وامت

تا نباشد دگرت غصه ظهر و شامت

زین سپس غصه نان و غم هجران غذا

گشت پایان و بدل گشت خوشی جای عزا

مرغ و ماهی که برای تو چو یک رویا بود

بعد از این میخوری و میبری از آنان سود

مرد قصاب شود خوش رفتار

زید بقال بسی خوش کردار

می توانی بستانی گیلاس

آلو و موز و شلیل و آناناس

بعد از این یار تو باشد موجر

چون شوی خوب ترین مستأجر

غصه کفش و لباس فرزند

یا غم شهریه آن دلبند

بشود زایل و آسوده شوی

از غم و درد تو پالوده شوی

چون که دانشگه آزاد رود

با خیال خوش و دلشاد رود

زین سپس همسر تو ، یاور تو

می شود دوستیش باور تو

می رود از دل او حسرت زر

هر چه خواهی بگذارد بر سر

گرچه جاوید شود تا به ابد

قسط وامی که ز جیبت برود

لیک خوش باش و نخور غصه وام

بس زیادند چو تو در این دام

لحظ? مرگ

عاقبت خاک گل کوزه گران خواهی شد

حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

از خیابانها که می گذرم، گهگاه که سرم را بالا می آورم. دیوارهایی را می بینم که پر از کاغذ است و اکثر این کاغذها، اطلاعی? فوت آدمهاست؛ مرد یا زن، پیر، جوان و حتی بعضی اوقات کودک. جالب است برایم اینکه بعضی اوقات افرادی را می بینم که هاج و واج کنار دیوار ایستاده اند و به یکدیگر می گویند: من همین دیروز او را دیده ام، سالم بود، سر حال بود و...

آری، اکثر آدمها وقتی می میرند که کسی مرگشان را پیش بینی نمی کند.  اما حیف و صد حیف که ما از این لحظه ها عبرت نمی گیریم. از اینکه شاید همین فردا، افرادی با دیدن اطلاعی? مرگ ما همین جملات را بر زبان بیاورند. آنگاه ما کجا خواهیم بود؛ آیا نوری سر بلند کرده به آسمانیم یا جنازه ای متعفن، خوراک مور و مار.

اینها همه بستگی به امروزمان دارد. اگر امروز خدایمان و حجت او را بشناسیم، تا به مرگ جاهلیت نمیریم. اگر امروز قدر خود را بدانیم و تن به خواسته های اصلی ترین دشمنمان(شیطان) ندهیم؛ جایگاهمان خان? مور و مار نیست. به مقامی می رسیم که لحظ? جان دادنمان، امام زمانمان بر بالینمان حاضر شود. آنگاه با نگاه آرامش بخش او، دیگر جان دادن سخت نیست. آسان ترین و آرام ترین لحظه، همان لحظه خواهد بود.

از شیخ بهلول پرسیدند که چه وقت می‌شود به حضور آقا امام زمان، ارواحنا فداه، مشرّف شد؟

فرمودند: با تقوا باشید؛ وقتی که بین شما و حضرت سنخیّت باشد. سپس فرمودند: دیدن امام زمان، روحی‌فداه، مهم نیست، مهم این است که او ما را ببیند. خیلی‌ها هم علی علیه‌السلام را دیدند اما دشمن او شدند. اگر کاری کردیم که نظر آنها را جلب کنیم، آن ارزش دارد.

داستان : سیب ها

یک خانم معلم ریاضی که به یک پسر 7 ساله بنام آرنو ریاضی یاد می داد ...ازش پرسید: آرنو اگر من بهت یک سیب و یک سیب و یکی بیشتر سیب بدهم تو چند تا سیب خواهی داشت؟

تا چند ثانیه آرنو با اطمینان گفت :4 تا!

معلم نگران شده انتظار یک جواب صحیح وآسان رو داشت (3)

خانم معلم نا امید شده بود .او فکر کرد "شاید بچه خوب گوش نکرده است"او تکرار کردآرنو:خوب گوش کن آن خیلی ساده است تو می تونی جواب صحیح بدهی اگر به دقت گوش کنی .اگر من به تو یک سیب و یک سیب دیگه و یکی بیشتر سیب بدهم تو چند تا سیب خواهی داشت؟ آرنو که در قیافهء معلمش نومیدی می دید دوباره شروع کرد به حساب کردن با انگشتانش در حالیکه او  ..........

برای خواندن ادامه داستان به ادامه مطلب برید

ادامه مطلب...